“Geweldig dat ik kan bijdragen”
Marliz is vrijwilliger bij STEP, waar ze met veel plezier fietslessen geeft aan volwassenen. “Fietsen is voor mij altijd vanzelfsprekend geweest,” vertelt ze. “Toen ik met pensioen ging, wilde ik graag anderen helpen met iets wat zo typisch Nederlands is.”
Bij STEP begeleidt ze volwassenen die vaak nog nooit gefietst hebben, maar dit willen leren om bijvoorbeeld hun kinderen naar school te brengen of zelfstandig boodschappen te doen. “Door de fietslessen wordt hun wereld groter,” legt Marliz uit.
Wat haar motiveert, is de voldoening die ze haalt uit het helpen van anderen. “Ik kwam laatst een jonge vrouw tegen die ik les had gegeven. Ze heeft nog niet de baan die ze wilde, maar kan nu wel naar haar werk fietsen. Dat geeft haar toekomst weer kleur, en ik vind het geweldig dat ik daaraan kon bijdragen.”
“Ik voel me welkom bij STEP”
“Na een leven lang in de zorg te hebben gewerkt, begon ik vlak voor mijn pensioen met vrijwilligerswerk. Taal heeft altijd een grote rol gespeeld in mijn leven en ik lees graag. Via internet kwam ik bij STEP terecht, waar ik startte als taalcoach.
Vanaf het eerste moment voelde ik me welkom bij STEP. De ondersteuning van de trajectbegeleider en de toegankelijkheid van STEP maaken het een plezierige ervaring. Het is geweldig om te merken dat mijn ideeën gewaardeerd worden en dat bijscholing altijd beschikbaar is.
Dit jaar werd ik gevraagd om aan een groep les te geven. Het is een nieuwe uitdaging, maar ik geniet er enorm van. Deze ervaringen maken mijn werk bij STEP niet alleen nuttig, maar ook ontzettend leuk.” Mariet
“Fijn om iemand te kunnen helpen”
Sonja is taalcoach bij STEP. Mensen begeleiden die Nederlands willen leren stond al een tijdje op haar verlanglijstje en toen ze meer ruimte in haar agenda had meldde ze zich aan als vrijwilliger.
Ze is gekoppeld aan cursist Khoshi, haar doel is het vinden van een opleiding of werk. “Ik ben heel blij met de koppeling. Het is fijn als ik iemand kan helpen die een doel heeft. Dan loop ik er zelf ook warm voor. Het klikt goed, we spreken meestal 1 keer per week af en soms 2 keer als we naar een open dag of zo gaan.”
Sonja vertelt: “Het is heel leuk maar ook ontzettend confronterend dat je zo in je eigen bubbel leeft. Je weet wel van alles uit de krant maar dit is ECHT. Wat een onvergelijkbaar leven als ik naar mijn eigen leven kijk.”
“Ik leer ook van de cursisten”
Piet is vrijwilliger bij STEP geworden na zijn pensionering.
“Al die culturen, al die verschillende mensen, je snapt niet dat er op de wereld zoveel problemen zijn, want als je bij STEP komt, dan komen alle mensen samen. Binnen mijn groep van 13 cursisten zijn bijna evenveel verschillende culturen en er is nooit wrevel.”
“Tijdens ontmoetingsbijeenkomsten is het juist leuk om informeel contact te hebben met collega’s en cursisten. Voor cursisten onderling is sociaal contact heel belangrijk. Voor mij ook, ik wil niet thuis zitten. Ik heb het gevoel dat cursisten je waarderen. Je leert ze iets maar jij leert ook van hen.”
“Ik doe zo ook werkervaring op”
Angela, afkomstig uit Jemen, was daar docent Engels. Vier jaar geleden vluchtte ze met haar drie kinderen naar Nederland en sindsdien heeft ze hard gewerkt om de Nederlandse taal te leren. Ze begon als cursist bij STEP, maar inmiddels is ze er vrijwillig taaldocent. Angela is vastberaden om werkervaring op te doen en grijpt elke kans aan die ze krijgt.
Over haar vrijwilligerswerk zegt Angela: “STEP is een geweldige organisatie. Ik ben blij met mijn groep en de samenwerking met co-docent Hella. We overleggen goed via e-mail, WhatsApp en soms telefonisch. Er is veel materiaal beschikbaar en ik krijg uitstekende ondersteuning van Jan-Peter. Na mijn lessen ben ik altijd blij, omdat ik snel resultaat zie. Ik merk dat de cursisten veel leren en tevreden zijn met mij als docent.”
“Het is zinvol werk”
René is vrijwillig taaldocent bij STEP. Hij geeft een keer in de week Nederlands als tweede taal aan een groep van 10 cursisten. “Ik doe het al vijf jaar en het bevalt goed. Het is superleuk. De interactie met de groep is erg leuk. De cursisten leren van mij maar ik ook van hen. Het gaat dan om cultuur en achtergronden maar ik leer ook van de Nederlandse taal. Wat jezelf altijd al gewoon bent om te doen ga je nu zelf ook expliciet begrijpen.”
René is van huis uit bioloog, maar werkt als ict-er in een commercieel bedrijf. Hij wilde graag nog iets zinvols doen en daarom ging hij kijken bij de vacaturebank van de Vrijwilligerscentrale. De vacature van NT2-docent sprak hem meteen aan, omdat hij het erg belangrijk vindt dat mensen de taal kunnen leren als ze willen integreren.
“Door taalles kun je echt iets betekenen”
Marijn is taaldocent bij STEP en geeft samen met Henny les aan een beginnersgroep.
“Ik wilde graag iets doen voor een ander en ik denk dat je door het geven van taallessen echt iets kunt betekenen. Taal is volgens mij essentieel om je thuis te kunnen gaan voelen in Nederland. Ik leer ontzettend veel van het lesgeven, en ik vind het erg leuk en waardevol om de mensen in onze groep te leren kennen.
“Het is erg leuk om te zien hoe verschillende mensen, die elkaars taal niet spreken, samen een groep vormen en begaan zijn met elkaar. Iedereen is ontzettend aardig, open en gemotiveerd. De inzet en het enthousiasme van de cursisten maakt het mooi om te doen. Het is super als er een ‘kwartje valt’ en je elkaar steeds beter begrijpt. “
“Het mooiste is het leerproces van de cursisten”
Nasrin is in 2004 als vrijwilliger gestart bij Intercity (de voorloper van STEP). Nu geeft ze al 20 jaar met veel plezier Nederlandse taalles aan de lagere niveaugroepen van STEP. Oorspronkelijk komt Nasrin uit Afghanistan, daar heeft ze haar rechtenstudie wegens omstandigheden niet kunnen doorzetten. Omdat ze weinig toekomst zag voor zichzelf en haar gezin is ze gevlucht met haar man en 5 kinderen. In Nederland is haar zesde kind geboren. Om haar toekomst in Nederland op te bouwen heeft ze eerst de Nederlandse taal geleerd. Nu geeft ze die kennis door aan anderen.
“Het mooiste aan lesgeven vind ik de herkenning van het leerproces van mijn cursisten waar ik mij mee kan identificeren.”
